sábado, 20 de junho de 2009

Lenten ys Come

Lenten ys come é um poema que se encontra no manuscrito MS Harley 2253 (do qual irei falar mais sobre depois). O poema começa com uma abertura sobre as diversas alegrias da primavera, fazendo um contraste entre a época do ano em que os animais escolhem os seus parceiros e a frustração do poeta de estar só. Este é um tema muito comum nos poemas medievais. O poeta faz muito uso da aliteração em varias linhas neste poema. Ele é escrito no inglês médio, e sua data de composição é no começo do século 14. O autor é desconhecido.

Texto:

Lenten ys come with loue to toune,
With blosmen ant with briddes roune,
That al this blisse bryngeth.
Dayeseyes in this dales,
Notes suete of nyhtegales,
Vch foul song singeth.
The threstelcoc him threteth oo;

Away is huere wynter wo
When woderoue springeth.
This foules singeth ferly fele
Ant wlyteth on huere [wynne] wele

That al the wode ryngeth.

The rose rayleth hire rode;
The leues on the lyhte wode
Waxen al with wille.
The mone mandeth hire bleo;

The lilie is lossom to seo,
The fenyle ant the fille.
Wowes this wilde drakes,
Miles murgeth huere makes
Ase strem that striketh stille.

Mody meneth, so doth mo;
Ichot Ycham on of tho
For loue that likes ille.

The mone mandeth hire lyht,
So doth the semly sonne bryht,

When briddes singeth breme.
Deawes donketh the dounes;
Deores with huere derne rounes,
Domes forte deme.

Wormes woweth vnder cloude;
Wymmen waxeth wounder proude,
So wel hit wol hem seme.
Yef me shal wonte wille of on,

This wunne weole Y wole forgon,
Ant wyht in wode be fleme.

Tradução:


A primavera chegou com o amor,
Com flores e a canção dos pássaros,

Trazendo toda essa alegria.
Margaridas nos vales,
As doces notas do rouxinol,
Todo pássaro canta uma canção.
O tordo esta constantemente debatendo;
Sua miséria do inverno vai embora

Quando o [woodruff*] floresce.
Estes pássaros cantam em grande quantidade,
E piam sobre sua riqueza de alegrias
E assim toda a floresta vibra.


A rosa começa a abrir,
As folhas na floresta verde-claro
Tudo desabrocha-se tão alegremente.
A lua envia sua luz;

O lírio esta adorável de se ver,
O [fennel?*] e o tomilho*.
Os patos selvagem estão namorando
Animais atraem os seus parceiros
Como um rio que quietamente corre.

Muitos homens de espírito reclamam,
Eu sei que sou um deles

Porque fui atingido pelo amor.

A lua envia seus raios
Assim também faz o lindo sol radiante.
Quando os pássaros cantam gloriosamente.
Os orvalhos encharcam os morros;
Os animais murmuram secretamente,
Passando seus próprios julgamentos.
Minhocas fazem amor debaixo da terra;

As mulheres se enfeitam,
E isso as deixam mais atraentes.
Se eu não tiver um amor que possa chamar de meu
Abandonarei todas essas riquezas de alegria,
E irei direto para a floresta.

A pagina do manuscrito MS Harley 2253, f. 71va:


Detalhe do poema:




Algumas Observações:

Não consegui achar a tradução de algumas palavras que aqui se encontram:

*Woodruff: este é o nome comummente dado a uma planta herbácea no inglês moderno, da família botânica Rubiaceae, do gênero Galium, da espécie Galium odoratum. Este é o melhor modo que posso usar para descrever esta planta no português.

*Fennel: este é o nome comummente dado a uma espécie de planta no inglês moderno. Esta planta pertence à família botânica Apiaceae, do gênero Foeniculum, da espécie Foeniculum vulgare. Este é o melhor modo que posso usar para descrever esta planta no português.


*Tomilho: esta é a tradução exata para a planta comummente chamada de wild thyme no inglês moderno. Só gostaria dizer aqui que o tomilho é uma planta aromática da família botânica Lamiaceae.



Nenhum comentário:

Postar um comentário