sábado, 11 de julho de 2009

Mayden Moder Milde

Mayden Moder Milde é um poema macarroníco a Virgem Maria encontrado no manuscrito MS Harley 2253, com suas linhas alterando entre o inglês medio e o francês antigo. O poema é do começo do século 14, e o autor é desconhecido.


Texto:

Mayden moder milde,
Oiez cel oreysoun;
From shome thou me shilde,
E de ly mal feloun;
For loue of thine childe
Me menez de tresoun;
Ich wes wod ant wilde;

Ore su en prisoun.

Thou art feyr ant fre
E plein de doucour;
Of the sprong the ble,
Ly souerein creatour.
Mayde, byseche Y the
Vostre seint socour;
Meoke ant mylde be with me
Par la sue amour.

Tho Iudas Iesum founde,
Donque ly beysa;

He wes bete ant bounde
Que nus tous fourma.
Wyde were is wounde
Qe le Gywz ly dona;
He tholede harde stounde
Me poi la greua.

On stou ase thou stode,
Pucele tot pensaunt,
Thou restest the vnder rode,
Ton fitz veites pendant.
Thou seye is sides of blode,
Lalme de ly partaunt;

He ferede vch an fode
En mound que fust viuaunt.

Ys siden were sore,
Le sang de ly cora;
That lond wes forlore,
Mes il le rechata.
Vch bern that wes ybore
En enfern descenda;
He tholede deth ther-fore,
En ciel puis mounta.

Tho Pilat herde the tydynge
Molt fu ioyous baroun;
He lette byfore him brynge
Iesu Nazaroun.
He wes ycrouned kynge
Pur nostre redempcioun.
Who-se wol me synge
Auera grant pardoun.

Tradução:

Serena mãe virgem,
Escute esta oração;

Proteja-me da vergonha
E de Satanás;
Pelo amor de sua criança
Salve-me da traição;
Eu estava louco e selvagem;
E agora estou em cativeiro.

Você é bela e nobre

E cheia de doçura;
De você veio o belo,
O soberano criador.
Virgem, eu te súplico

Por sua santa ajuda;
Seja gentil e calma comigo
Pelo seu amor.

Quando Judas achou Jesus,
E beijou-lo;

Ele foi espancado e preso,
Aquele que criou nos todos.
Seus ferimentos eram grandes,
Que os Judeus lhe deram;
Ele sofreu provações brutas

Mas pouco isso lhe incomodou.

Enquanto você ficava de naquele lugar,
Virgem, em profunda dor,

Você descansava debiaxo da cruz,
E viu o seu filho ser pendurado.
Você viu os seus lados sangrando,
A sua alma indo embora;

Ele causou medo a todas as criaturas
Que viviam neste mundo.

Seus lados estavam com dor,
Seu sangue fluia;
Aquela terra estava perdida,

Mas ele a resgatou.
Todo homem que nasceu
Desceu ao inferno;
Ele sofreu sua morte por isto,
E então subiu aos céus.

Quando Pilatus ouviu a noticía;
O senhor estava cheio de alegria;
Ele fez com que Jesus de Nazaré
Fosse posto deante dele.
Ele foi coroado rei

Para nossa redenção.
Quem estiver disposto a cantar sobre mim [Jesus]
Receberá um grande perdão.

Página do manuscrito MS Har
ley 2253, f. 83r:



Detalhe do poema:


domingo, 5 de julho de 2009

Ase Y Me Rod This Ender Day

Ase Y Rod This Ender Day é um poema de conteúdo religioso encontrado no manuscrito MS Harley 2253. O poema começa com uma pequena introdução feita no estilo amor-cortês, o que faz o poema aparecer ser de amor. Porem, depois de algumas linhas vemos que o poeta começa a se referir sobre a Virgem Maria. Subsequentemente o poema se torna um hino celebrando as Cinco Alegrias de Maria.
As Cinco Alegrias de Nossa Senhora são a Anunciação, o Nascimento, a Ressurreição, a Ascensão, e a Assunção (quando ela é levada aos céus). Serviços de devoção baseados nesses cinco eventos foram muito populares na Inglaterra desde o século treze até o final da era Medieval. Algumas vezes chegava-se a ser quinze Alegrias, assim como pode ser visto no Livro de Horas (do qual também irei falar mais depois). O poema é do século quatorze e o autor do poema é desconhecido.

Texto:

Ase Y me rod this ender day
By grene wod to seche play,
Mid herte Y thohte al on a may,
Swetest of alle thinge;
Lyhte, ant Ich ou telle may
Al of that suete thinge.

This maiden is suete ant fre of blod,
Briht and feyr, of milde mod;
Alle heo mai don vs god
Thurh hire bysechynge.
Of hire he tok fleysh ant blod,
Iesus, heuene kynge.

With al mi lif Y loue that may;
He is mi solas nyht ant day,
Mi ioie ant eke my beste play,
Ant eke mi loue-longynge;
Al the betere me is that day
That Ich of hire synge.

Of alle thinge Y loue hire mest,
My dayes blis, my nyhtes rest;
Heo counseileth ant helpeth best
Bothe elde ant yynge.
Nou Y may, yef Y wole,
The fif ioyes mynge.

The furst ioie of that wymman
When Gabriel from heuene cam
Ant seide God shulde bicome man,
Ant of hire be bore,
Ant bringe vp of helle pyn
Monkyn that wes forlore.

That other ioie of that may
Wes o Cristesmasse day,
When God wes bore on thoro lay
Ant brohte vs lyhtnesse;
The st[er] wes seie byfore day,
This hirdes bereth wytnesse.

The thirdde ioie of that leuedy
That men clepeth the Epyphany,
When the kynges come wery
To presente hyre sone
With myre, gold, ant encenz,
That wes mon bicome.

The furthe ioie we telle mawen,
On Estermorewe w[h]en hit gon dawen,
Hire sone, that wes slawen,
Aros in fleysh ant bon ---
More ioie ne mai me hauen,
Wyf ne mayden non.

The fifte ioie of that wymman,
When hire body to heuene cam,
The soule to the body nam
Ase hit wes woned to bene.
Crist leue vs alle with that wymman
That ioie al forte sene!

Preye we alle to oure leuedy,
Ant to the sontes that woneth hire by,
That heo of vs hauen merci,
Ant that we ne misse
In this world to ben holy,
Ant wynne heuene blysse.

Amen.

Tradução:

Enquanto eu cavalgava recentemente
Perto de floresta verde procurando prazer,
Meu coração estava preocupado com uma mulher,
Doçura de todas as coisas;
Ouça, e eu posso lhe dizer
Tudo sobre esta doce criatura.

Esta mulher é doce e de sangue nobre,
Brilhante e bela e gentil;
Ela pode fazer bem a nos todos
Por sua intercessão.
Dela Jesus, Rei dos Céus,
Tomou carne e sangue.

Com toda minha vida eu amo aquela mulher;
Ela é meu conforto noite e dia,
Minha alegria e meu maior prazer,
E também meu desejo;
Eu me sinto melhor no dia
Quando eu canto sobre ela.

Eu amo ela acima de todas as coisas,
Minha alegria durante o dia, meu descanso a noite;
Ela é boa em ajudar e aconselhar
Ambos jovens e idosos.
Agora posso, se desejar,
Me lembrar de suas cinco alegrias.

A primeira alegria daquela mulher
Foi quando Gabriel veio dos céus
E disse que Deus iria se tornar homem
E ela iria gerar-lo,
E ele iria levar para fora dos tormentos do inferno
A humanidade, o qual estava arruinada.

A segunda alegria daquela moça
Foi no Natal
Quando Deus nasceu em luz radiante
E trouxe para nos luz;
A estrela foi vista antes do amanhecer,
Os pastores prestaram testemunho.

A terceira alegria daquela mulher,
Do qual é chamado de Epifania,
Foi quando os reis vieram cansados,
Presentear o seu filho,
Que havia tornado-se homem,
Com mirra, ouro e incenso.

A quarta alegria do qual podemos relatar
Foi na manhã de Páscoa ao amanhecer,
Quando seu filho, que tinha sido morto,
Levantou-se em carne e sangue ---
Ninguém pode sentir mais alegria,
Nenhuma mulher nem garota.

A quinta alegria daquela mulher
Foi quando seu corpo foi levado aos céus,
Sua alma ajuntou-se com seu corpo
Assim como já estava acostumado a estar.
Que Cristo conceda a nos todos
Poder ver todas estas alegrias com esta mulher!

Vamos todos orar a Nossa Senhora,
E para os santos que com ela moram,
Que eles possam ter piedade de nos,
E nos ajudar a não falhar
Ser santo neste mundo,
E atingir a benção dos céus.

Amen.